Przejście na bezpośrednie karmienie piersią

Oferowanie niemowlętom przebywającym na OIOM-ie dla noworodków możliwości otrzymywania bodźców stymulujących ssanie podczas ssania nieodżywczego piersi pomaga im przejść z żywienia dojelitowego na karmienie piersią. Ostatecznym celem interwencji laktacyjnych jest skuteczne pobieranie mleka podczas karmienia piersią, dlatego konieczne jest wdrożenie dokładnych metod transferu mleka, które zapewnią osiągnięcie tego celu.

Co nazywamy przejściem na bezpośrednie karmienie piersią?

Przejście na bezpośrednie karmienie piersią oznacza zmianę żywienia z dojelitowego na skuteczne podawanie mleka bezpośrednio z piersi.

Wiele niemowląt przebywających na OIOM-ie nie może być karmionych bezpośrednio po porodzie z powodu wieku ciążowego, niedojrzałości i związanych z tym chorób oraz stanu zdrowia.

Przejście z żywienia dojelitowego rozpoczyna się na wczesnym etapie kontaktu „skóra do skóry” z matką i umożliwia dziecku^1-3 

• Ssanie nieodżywcze (NNS)
• Ustne bodźce czuciowe przy piersi
• Postęp w kierunku ssania odżywczego (NS)
• Stopniowe uczenie się dynamiki ssania podczas karmienia piersią

Dlaczego przejście na bezpośrednie karmienie piersią jest ważne?

Pozytywne doświadczenia podczas karmienia piersią na OIOM-ie dla noworodków są podstawą dalszych sukcesów po wypisie ze szpitala.⁴

U wcześniaków, które po raz pierwszy doświadczyły karmienia doustnego bezpośrednio z piersi na OIOM-ie, czas karmienia piersią jest dłuższy.⁵

NNS piersi ułatwia przejście na karmienie piersią w celach odżywczych i jest związane z dłuższym czasem karmienia piersią.² Monitorowanie doświadczeń związanych z karmieniem piersią (NNS i NS) oraz ilości przekazanego mleka umożliwia

• matkom rozpoznanie oznak gotowości dziecka do ssania i rozpoczęcie karmienia piersią
• dokładną ocenę przepływu mleka poprzez ważenie kontrolne przed i po karmieniu piersią^6,7

Praktyki te wspierają przejście do wyłącznego bezpośredniego karmienia piersią.

Jak zoptymalizować przejście na bezpośrednie karmienie piersią?

Skuteczne inicjować i monitorować laktację u matki w celu oceny nawału pokarmu (objętości dzienne ≥500 ml/dzień)

• Wspierać regularne ssanie nieodżywcze i przejść do ssania odżywczego w odpowiednim pod względem fizjologicznym czasie
• Dokumentować ssanie NNS i NS w ramach standardowych praktyk
• Wspierać bezpośredni kontakt „skóra do skóry” przez >1 godzinę za każdym razem
• Popierać stosowanie ważenia kontrolnego jako potwierdzonego sposobu pomiaru objętości pobranego pokarmu podczas karmienia piersią, aby:
  • Rejestrować rzeczywistą ilość mleka spożytego podczas karmienia piersią
  • Dostosować suplementację w zależności od ilości podawanego mleka
  • Wspomagać przejście noworodków przebywających na OIOM-ie na pełne karmienie piersią przed wypisaniem ze szpitala
  • Budować zaufanie matek do ich własnych umiejętności karmienia piersią oraz pewność spełniania potrzeb żywieniowych dziecka
  • Zapewnić indywidualne planowanie po wypisie, aby wesprzeć matki, które mogą potrzebować kontynuacji odciągania w celu utrzymania laktacji

Jak monitorować przejście na bezpośrednie karmienie piersią?

Zbierać dane dotyczące częstotliwości ssania nieodżywczego oraz jakości ssania odżywczego (transfer ilości mleka).

Przeprowadzać comiesięczne monitorowanie i ocenę danych celem pomiaru

• Odsetka niemowląt karmionych po raz pierwszy doustnie bezpośrednio z piersi.
• Odsetka karmień piersią, dla których określono ilość podanego mleka poprzez ważenia kontrolne.
• Odsetka niemowląt karmionych piersią co najmniej raz dziennie przez 7 dni przed wypisem ze szpitala i co najmniej 6 razy dziennie w okresie 48 godzin przed wypisem.

Wykonywać comiesięczny audyt, aby sprawdzać postępy, identyfikować wyzwania i reagować na nie celem usprawnienia przejścia na bezpośrednie karmienie piersią.

Downloads

Übergang zum direkten Stillen an der Brust (pdf)