Zalety karmienia piersią
Czas na lekturę: 4 min.
„Napłynięcie” pokarmu zwykle następuje w okresie od 24 do 72 godzin po porodzie. Inicjuje (rozpoczyna) wzrost ilości mleka.
Jest definiowana jako wrażenie braku lub niewielkiej pełności lub wypływu z piersi > 72 godziny po porodzie. 1
Kobiety doświadczające opóźnionej aktywacji wydzielania są o 60% bardziej narażone na zaprzestanie karmienia piersią po 4 tygodniach. 2
Istnieją pewne stany lub okoliczności, które narażają matki na ryzyko opóźnionej aktywacji wydzielania.
Czynniki ryzyka powinny być określane przed i po urodzeniu, ponieważ mogą one negatywnie wpłynąć na karmienie piersią i ogólną produkcję mleka.
Dowiedz się więcej na temat ochrony laktacji u matek narażonych na ryzyko.
Odpowiednia interwencja kliniczna we właściwym czasie zapewnia matce najlepszą szansę na osiągnięcie jej celów związanych z laktacją.
U niektórych matek, w przypadku wystąpienia zagrożenia, może być konieczne zwiększenie stymulacji piersi oraz całkowite opróżnienie piersi poprzez odciąganie pokarmu i odciąganie ręczne, a także karmienie piersią, co umożliwi osiągnięcie odpowiedniej ilości mleka. 1
Podejście „wyczekujące” może powodować wcześniejsze wystąpienie problemów z karmieniem piersią. 1
Kobiety, które doświadczają opóźnienia w rozpoczęciu aktywacji wydzielania, po czterech tygodniach mogą nie być w stanie podtrzymać karmienia wyłącznie piersią. 2
Stany zagrożenia i opóźniona aktywacja wydzielania powinny być stosowane jako marker kliniczny do identyfikacji kobiet, które wykazują większe prawdopodobieństwo wystąpienia trudności z karmieniem piersią i wcześniejszego zaprzestania karmienia piersią. 2
1. Hurst NM. J Midwifery Womens Health. 2007; 52(6):588–594.
2. Brownell E et al. J Pediatr. 2012; 161(4):608–614.
3. Poston L et al. Lancet Diabetes Endocrinol. 2016; 4(12):1025–1036.
4. Rasmussen KM, Kjolhede CL. Pediatrics. 2004; 113(5):e465-471.
5. Preusting I et al. J Hum Lact. 2017; 33(4):684–691.
6. Wu J-L et al. Breastfeed Med. 2021; 16(5):385–392.
7. Kraut RY et al. PLoS One. 2017; 12(10):e0186591.
8. Dewey KG et al. Pediatrics. 2003; 112(3):607–619.
9. Dahlen HG et al. BMJ Open. 2021; 11(6):e047040.
10. Hobbs AJ et al. BMC. Pregnancy. Childbirth. 2016; 16:90.
11. Dewey KG. J Nutr. 2001; 131(11):3012S-3015S.
12. Grajeda R, Pérez-Escamilla R. J Nutr. 2002; 132(10):3055–3060.
13. Nommsen-Rivers LA et al. Am J Clin Nutr. 2010; 92(3):574–584.
14. Brown A, Jordan S. J Adv Nurs. 2013; 69(4):828–839.
15. Thompson JF et al. Int Breastfeed J. 2010; 5:5.
16. Boies EG, Vaucher YE. Breastfeed Med. 2016; 11:494–500.
17. Pérez-Escamilla R et al. Am J Public Health. 1994; 84(1):89–97.
18. Salariya EM et al. Lancet. 1978; 2(8100):1141–1143.
19. Spatz DL et al. J Perinat Educ. 2015; 24(3):160–170.
20. Furman L et al. Pediatrics. 2002; 109(4):e57.
21. Huang S-K, Chih M-H. Breastfeed Med. 2020; 15(10):639–645.
22. Chapman DJ, Pérez-Escamilla R. J Am Diet Assoc. 1999; 99(4):450-454; quiz 455-456.
23. Spatz DL. MCN Am J Matern Child Nurs. 2020; 45(3):186.
24. Gavine A et al. Int Breastfeed J. 2016; 12:6.
25. Meier PP et al. J Perinatol. 2016; 36(7):493–499.
Ciekawe artykuły