Inzichten in thoraxdrainage
Tijd om te lezen: 1 min.
De belangstelling van Dr. Gilbert gaat vooral uit naar de toepassing van procestechniek, automatisering en de principes van machinaal leren. Dit om het enorme volume van en de verscheidenheid aan patiëntgegevens die ten grondslag liggen aan een zorgperiode die momenteel onaangeboord blijven, aan te wenden. Het koppelen van deze principes en gegevens met onderbenutte digitale hulpmiddelen kan de ontwikkeling van systemen voor beslissingsondersteuning stimuleren en zodoende veilige, doeltreffende en hoogwaardige zorg leveren.
Hij beoordeelde twee recente publicaties van zijn groep die behandeling met thoraxdrains gebruiken, als voorbeeld van een indelingstaak die bij het bewaken van de patiënt kan worden gebruikt voor betrouwbare voorspellingen aan de hand van digitaal verzamelde gegevens met een variabel tijdvenster.
Tijdens het eerste onderzoek stelden Dr. Gilbert en zijn collega’s een willekeurige bosclassificator die ze vervolgens testten en valideerden om patiënten te identificeren waarbij de thoraxdrains veilig en tijdig konden worden verwijderd bij de opvolging op basis van longitudinale vloeistofdrainagegegevens verzameld door het Thopaz+-systeem.1 De resultaten toonden aan dat er al vroeg in het proces betrouwbare voorspellingen worden bereikt en dat de classificator ervoor zorgde dat thoraxdrains die moesten worden gehandhaafd niet verwijderd werden ten koste van het mogelijk onnodig handhaven van een paar drains.
Het doel van het tweede onderzoek was om optimale parenchymatische oplossingscriteria voor luchtlekken af te leiden van digitale gegevens van het Thopaz+-systeem die de duur van de thoraxdrainage minimaliseren zonder mogelijke complicaties te verhogen.2 De onderzoekers verzamelden prospectief luchtstroomgegevens van 400 patiënten, berekenden gemiddelden aan intervallen van 10 minuten en analyseerden de duur, de terugkeer en het volume van de luchtlekken. De analyse werd gebruikt om de optimale criteria te identificeren op basis van patiëntveiligheid (lage frequentie en laag volume terugkerende luchtlekken) en doeltreffendheid (kortste duur van het eerste luchtlek). De auteurs concludeerden dat een postoperatief luchtlek als opgelost kan worden aanzien als het gedurende 8 opeenvolgende uren < 50 ml/minuut aanhoudt. Verwijdering van een thoraxdrain als het luchtlek dit niveau bereikt werd zowel qua veiligheid en doeltreffendheid geoptimaliseerd.
Samen lichtten deze onderzoeken toe hoe digitaal verzamelde gegevens gecombineerd kunnen worden met gevorderde analytische methoden om informatie af te leiden voor beslissingsondersteuning.
1. Klement W, Gilbert S, Resende VF et al. The validation of chest tube management after lung resection surgery using a random forest classifier. International Journal of Data Science and Analytics. 2022; 13: 251-263. doi: 10.1007/s41060-021-00296-8
2. Alayche M, Choueiry J, Mekdachi A et al. Determining optimal air leak resolution criteria when using digital pleural drainage device after lung resection. JTCVS Open. 2024; 18: 360-368. doi: 10.1016/j.xjon.2024.01.016
Artikelen die van belang kunnen zijn